#فیش 11
#تفکر_سیستمی
#حکمت
یکی کنار رود خانه بود و هر کسی که در حال غرق شدن در آب بود را نجات می داد چند روز طول کشید خسته شد یکی به او گفت به بالا دست رودخانه برو دیوانه ای این افراد را به آب می اندازد برو جلو او را بگیر مشکل حل می شود

سوال:تفاوت تفکر سیستمی با حکمت و عمل حکیمانه چیست؟

لطفا به سوال پاسخ دهید

@fish_talabe فیش طلبه در ایتاوسروش

جوری گریه کرد از خواب بیدار شد" تا اون لحظه گریه ی بلند قدقن بود" دیگه همه دلو زدن به دریا های گریه کردن ." اون نانجیب از خواب بیدار شد ، چه خبره؟ بچه ش از خواب بیدار شده "بهونه  ی باباشو گرفته" گفت خو سر باباشو براش ببرید ما بخوابیم "(حالا تو خرابه چه خبره؟)

یه حسی داره میگه الان
جونم به روی لبهام اومد
عطر بابامه،بوی سیبه
عمه کمک کن بابام اومد .

*سر و آوردن جلوش زدن رو زمین ." "هذا راس من؟قالو:هذا راس ابیک" بیا اینم بابات "«یا أبَتاهُ، مَنْ ذَا الَّذی خَضَبکَ بِدِمائکَ! محاسنتو کی خونی کرده؟*مَنْ ذَا الَّذی قَطع وَ رِیدَیْکَ! رگ گردنتو کی بریده؟*مَنْ ذَا الَّذی أَیتمنی علی صِغَر سِنّی! منو چرا یتیم کردن؟ کی این کارو کرد؟*یا أبَتاهُ کی یتیمتو بزرگ کنه؟ کی برا این زن های بی کس موند؟ یه نگاه به اینا بکن *وضعت فمها على فمه الشّریف* لب رو لب هاش گذاشت "

عمه کمک کن بابام اومد .
گم کردم عمه دست و پامو
جونی نمونده توی دستام
عمه مراقب باش نیفته
بابامو بگذار روی پاهام .
بابا سلام؛ویرونمونو امشب چراغون کردی بابا
سنگین شده سایه ت عزیزم
یاد غریبون کردی بابا
*حالا میخواد گله کنه*

بابا،نیاوردی عمومو شکوه به عباست کنم من
چشمام نمی بینه که باید با دست احساست کنم من
چشمام نمی بینه که با دست دارم پی چشمات میگردم
تو حسرت یک بوسه موندم،دارم پی لبهات می گردم

من چی شدم،تو چی شدی وای
بر باد رفته آرزوهام .
تو بوی خونه روی موهات
من بوی دود روی .
بابا دروغه هر کی گفته
ما پیش دشمن کم آوردیم
بابا خیالت جمع باشه
بابا غذا دادن ، نخوردیم
اما بابا از تو چه پنهون
تو کوچه های شام تا مرگ
با عمه ها صد بار رفتم
از تو چه پنهون تا رسیدیم
بابا بگم! بازار رفتم "

بابا غروبی پیش دختر بچه ها رفتم
گفتم من بازی؟ ولی آنها هولم دادن .

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم

بسم رب الفاطمه آغاز کردم گریه را

از گلوی بغض هایم باز کردم گریه را

مثل یک مادر که فرزندش ز دستش می رود

اقتدا کردم به او ابراز کردم گریه را

این سیاهی های هیئت چادر خاکی او است

با غم پنهانی اش همراز کردم گریه را

تا که از ذکر غریب مادر افتادم ز پا

با نگاه او پر پرواز کردم گریه را

سایه ای را بر سرم حس می کنم در روضه ها

در پناه فاطمه آغاز کردم گریه را

گفته اند , اذن دخول ماه غم یا فاطمه است

روزی اشک محرم های ما با فاطمه است

شال غم بر روی دوشم پیرهن مشکی به تن

آرزو دارم شود این جامه بر جسمم کفن

محتشم دم می دهد باز این چه شور و ماتم است

گویی آویزان شده از عرش کهنه پیرهن

تا که از خانه به قصد روضه بیرون می زنم

حیدر کرار می آید به استقبال من

فاطمه پایین مجلس مینشیند پیش در

می نشاند صدر مجلس گریه کن ها را حسن

خواهرش برسینه می کوبد برادر کاش کاش

وقت بوسه از رگت میرفت جانم از بدن

آنقدر پای تنت بر سینه و بر سر زدم

پیش چشمم پرپرت کردند و من پرپر زدم.

***

با احتیاط لاله ی ما را پیاده کن

عباس جان، سه ساله ی ما را پیاده کن

با احتیاط بار حرم را زمین گذار

زانو بزن وقار حرم را زمین گذار

با احتیاط تا که نیفتد ستاره ای

می ترسم آنکه گیر کند گوشواره ای

چشم مخدرات به سمت نگاه تو

دوشیزگان محترمه در پناه تو

باحوریان رفته به زیر نقابها

یک لحظه روبرو نشدند آفتابها

این حوریان عزیز خدایند و بس، همین

این دختران کنیز خدایند و بس، همین

این دختر علی ست که بالش شکستنی است

ناموس اعظم است و وقارش شکستنی است

از این به بعد ماهِ حرم آفتاب باش

عباس جان مراقب این با حجاب باش

این دختران من که بیابان ندیده اند

در عمر خویش خار مغیلان ندیده اند

یک لحظه هم ز خیمه ی طفلان جدا نشو

جان رباب از دم گهواره پا نشو

توهستی و اهالی این خیمه راحتند

در زیر سایه ات همه در استراحتند

توهستی و به روز حرم شب نمی رسد

چشم کسی به قامت زینب نمی رسد

یک عده یوسف اند و یک عده مریم اند

احساس می کنم همه دلواپس هم اند

احساس می کنم که جوابم نمی دهند

با آب آب گفتنم آبم نمی دهند

اول مرا به نیزه ای از حال می برند

بعدا کشان کشان لب گودال میبرند

اینجا مکان نیزه به پهلو کشیدن است

از خیمه ها دویدن و گیسو کشیدن است

راضی ام و رضایت یزدانم آرزوست

از سنگها شکستن دندانم آرزوست

من راضیم به پای خدا دست و پا زنم

با صورتم به خاک بیفتم صدا زنم

باید به روی نی سر ِمن نیز رو شود

تا که مقام خواهر من نیز رو شود

جام بلا به دست گرفتیم ما دو تا

این جام را الست گرفتیم ما دو تا

می خواستیم عبد شدن را نشان دهیم

پیغمبر و علی و حسن را نشان دهیم

از آن همه به خواهر من ماتمش رسید

وارد شدن به مجلس نامحرمش رسید

با احتیاط لاله ی ما را سوار کن

زینب بیا سه ساله ی ما را سوار کن

با احتیاط خسته شدند این ستاره ها

این گوش پاره ها سر گوشواره ها